yine sana yazıyorum

bu kez yolda değilim. ama ben yine sana yazıyorum. alışkanlıkları değiştirmek zor bilirsin. şimdilik otobüs oturuşuyla yazıyorum. neyse bunlar gereksiz detaylar. son zamanlar da umutlanmaya başlıyorum. bazı şeyler sana ulaşabileceğimin sinyalini veriyor. şimdi onları açıklarsam bana gülersin. bu yüzden bende kalsın. ama sana ulaşırsam açıklarım söz.

seni unutmaya çalışmak, sana ulaşmaktan daha zor. her seferinde kendimi zorla aşık ediyorum.- hatta etmeye çalışıyorum. ama olmuyor. sular durulunca sahil de bir senin limanın kalıyor ve ben yine kendimi o limana vurmuş halde buluyorum. bazen diyorum biz o şekilde ayrılmasaydık ben yine sana böyle aşık olur muydum ya da böyle özler miydim ya da her şey de seni arar mıydım? daha bu sorulara cevap bulamadım, bulunca sana söylerim. ben istemeden kalbimi mühürlüyorum sanırım. bu mühür zamanla paslanıp açılamaz hale gelecek bunu da biliyorum. gel de paslanmadan aç artık şu mühürü.

aklıma bazen öyle güzel şeyler geliyor ki. her gün seni gördüğüm, sana dokunduğum. güzel kadınların otobüse bindiği - tabii ki ben onlara bakmam.- 5'in ardından 7'nin geldiği - bilirsin ben altıyı sevmem.- tüm ağlayanların erken öldüğü - sen de ağlarsın, sen hariç.- biranın yanında fıstığın bedava olduğu - içmiyorum bak yanlış anlama- gökyüzünün maviliğini porsuk'un da aldığı - o ne öyle yeşil yeşil- Beşiktaş'ın şampiyon olduğu. Ama ne sen varsın yanımda, ne otobüsler doluyor. her an 5'in peşini kovalıyor altı ve tüm ağlayanlar daha çok yaşıyor - sen de yaşa- biradan daha pahalı fıstık ve porsuk yeşil hala. Beşiktaş desen ahhh o konuyu hiç açma! hiç bir şey istediğim gibi değil anlayacağın. ben istiyorum o olmuyor sonra ben daha çok istiyorum o daha çok olmuyor. fakat ben bekliyorum.

Ben hala yollarımın sana çıkmasını bekliyorum.